چرا تشخیص دمانس اهمیت دارد؟
انتظار می‌رود تعداد افراد با تشخیص دمانس طی 10 سال آینده، به‌میزان قابل‌توجهی افزایش یابند. بنابراین، نیاز روزافزونی به ابزاری توانمند وجود دارد که بتواند حافظه و یادگیری را برای کمک به تشخیص دمانس و MCI ارزیابی کند. آزمون شناختی آدنبروک III؛ (Addenbrooke's Cognitive Examination III; ACE-III) و mini-ACE در حال حاضر در طبابت بالینی مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما شواهد در مورد دقت آنها برای شناسایی دمانس، به‌طور کامل مشخص نیست.
هدف از این مرور چه بود؟
هدف این مرور، پیدا کردن این مهم بود که ACE-III و mini-ACE تا چه اندازه در شناسایی دمانس و MCI در طول طیفی از سیستم‌های مراقبت سلامت دقیق هستند. آزمون روی بیماری که مشکوک به دمانس است، انجام می‌شود.
چه چیزی در این مرور مورد بررسی قرار گرفت؟
ACE-III شامل 21 پرسش و مجموع 100 امتیاز است. آزمون روی بیماری که مشکوک به دمانس است، یا مبتلا به این وضعیت است، انجام می‌شود. پرسش‌ها، 5 حوزه مختلف عملکرد مغزی را پوشش داده و نمره بالاتر، نشان دهنده عملکرد بهتر است. mini-ACE کوتاه‌تر است، فقط 5 پرسش و نمره کل 30 دارد. حد آستانه‌ها نمره‌ای را توصیف می‌کنند که بر‌اساس آن تشخیص دمانس باید در نظر گرفته شود و اینها معمولا 82 یا 88 از 100 برای ACE-III و 21 یا 25 از 30 برای mini-ACE است.
ACE-III و mini-ACE به تنهایی برای تشخیص دمانس کافی نیستند، اما وقتی همراه با سایر اطلاعات و ارزیابی‌های بالینی به کار روند، به درمانگران کمک می‌کنند.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
این مرور شامل 7 مطالعه با مجموع 1711 بیمار بود؛ 4 مطالعه ACE-III و 3 مطالعه mini-ACE را بررسی کردند. به دلیل تفاوت‌های قابل‌توجه بین مطالعات، ما اطلاعات مطالعه را از نظر آماری ترکیب نکردیم.
توانایی هر دو تست ACE-III و mini-ACE در شناسایی بیماران مبتلا به دمانس یا MCI متغیر بود (بین 70% تا 99% افراد به درستی برایشان تشخیص دمانس و بین 64% تا 95% برایشان به درستی تشخیص MCI گذاشته شد). با این حال، تفاوت‌های بیشتری میان مطالعات در تعداد موارد مثبت کاذب وجود داشت که توسط آزمون‌ها شناسایی شدند (بین 0% و 96% از افراد به اشتباه با تشخیص دمانس روبه‌رو شدند و بین 8% و 54% از افراد به اشتباه به‌عنوان مبتلا به MCI شناسایی شدند). در حد آستانه‌های پائین‌تر آزمون، موارد مثبت کاذب کمتری از تشخیص دمانس وجود داشت (بین 64% و 100% از افراد به‌درستی به عنوان غیرمبتلا به دمانس یا MCI شناسایی شدند).
نتایج این مطالعه مروری تا چه اندازه قابل اطمینان هستند؟
مشکلاتی در مورد روش‌های استفاده شده در مطالعات وجود داشت: روشی که در آن بیماران شناسایی شده و در مطالعات وارد شدند، و روشی که در آن ACE-III و mini-ACE انجام شدند، به خوبی شرح داده نشدند. مطالعات کوچک بودند و تعداد کافی افراد برای اطمینان از نتایج مطالعه در آنها حضور نداشتند. این مشکلات به این معنی است که دقت ACE-III و mini-ACE ممکن است بهتر از آنچه در واقع بود، نشان داده شده باشد.
نتایج این مرور برای چه کسانی اعمال می‌شود؟
متوسط سن افراد در تمام مطالعات، بالای 60 سال بود. نسبت افراد مبتلا به دمانس، بین مطالعات متفاوت بود (محدوده: از 15% تا 55.6%). همه مطالعات در یک سیستم تخصصی انجام شدند، بنابراین ما نمی‌دانیم که ACE-III یا mini-ACE می‌توانند در سیستم درمانی عمومی یا جامعه استفاده شوند یا خیر. 4 مطالعه در انگلستان، 2 مورد در چین و یکی در ژاپن انجام شدند.
کاربردهای این مرور چه هستند؟
به طور کلی، کیفیت، اندازه و تعداد مطالعات وارد شده اجازه ندادند که به یک نتیجه‌گیری قطعی در مورد این موضوع برسیم که ACE-III یا mini-ACE باید برای تشخیص دمانس یا MCI استفاده شوند یا خیر. این یافته‌ها فقط در محیط بیمارستانی قابل استفاده هستند، زیرا هیچ‌یک از مطالعات، جامعه یا جمعیت عمومی را مورد بررسی قرار ندادند. ACE-III یا mini-ACE فقط باید به‌عنوان بخشی از یک ارزیابی بالینی هنگام تشخیص دمانس استفاده شوند، و نباید به تنهایی بر آنها تکیه کرد. پژوهش بیشتری برای بررسی ACE-III و mini-ACE در سیستم‌های مراقبت سلامت، زبان‌ها و فرهنگ‌های مختلف لازم است.
این مطالعه مروری تا چه زمانی به‌روز است؟
نویسندگان مرور، جست‌وجو و انتخاب مطالعات را تا اپریل 2019 انجام دادند.
اطلاعات موجود برای توصیه به استفاده از هر کدام از آزمون‌های ACE-III یا mini-ACE برای غربالگری دمانس یا MCI در بیماران مبتلا یا در معرض خطر زوال شناختی، هم در مورد کیفیت و هم کمیت آنها کافی نیستند. هیچ مطالعه‌ای در یک سیستم مراقبت‌های اولیه انجام نشد؛ بنابراین، دقت ACE-III و mini-ACE در این سیستم نامشخص است. حد آستانه‌های پایین‌تر (82 برای ACE-III و 21 برای mini-ACE)، اختصاصیت بهتر با حساسیت قابل‌قبول ایجاد می‌کند و ممکن است ابزار بالینی بهتری ارائه دهد. ACE-III و mini-ACE باید فقط حمایت از تشخیص، به‌عنوان یک ابزار کمکی (adjunct) برای یک ارزیابی بالینی کامل، مورد استفاده قرار گیرند. پژوهش بیشتری برای تعیین کاربرد ACE-III و mini-ACE برای تشخیص دمانس، زیرگروههای دمانس و MCI لازم است. به‌ویژه، نیاز به تعیین حد آستانه‌های بهینه برای تشخیص، در انواع سیستم‌ها (شامل مراقبت‌های اولیه، مراقبت‌های ثانویه (بستری و سرپایی) و خدمات اجتماعی)، شیوع‌ها و زبان‌های مختلف وجود دارد.
انتظار می‌رود تعداد موارد جدید دمانس طی دهه آتی افزایش قابل توجهی یابد. بنابراین، نیاز مبرم به ابزار دقیق برای تشخیص اختلال شناختی در سیستم‌های درمانی بالینی متداول وجود دارد. آزمون شناختی آدنبروک III؛ (Addenbrooke's Cognitive Examination III; ACE-III) و mini-ACE، غربالگری‌های شناختی خلاصه شده و قابل استفاده در کنار بستر بیمار هستند که پیش از این حساسیت و اختصاصیت مطلوبی برای آنها گزارش شده است. با این حال، کیفیت و کمیت این شواهد دقیقا مورد بررسی قرار نگرفته است.
ارزیابی دقت آزمون تشخیصی ACE-III و mini-ACE برای تشخیص دمانس، زیرگروههای دمانس و اختلال شناختی خفیف (MCI) در حد آستانه‌های منتشر شده در سیستم‌های مراقبت اولیه، ثانویه و در اجتماع در بیماران مبتلا یا در معرض خطر بالای کاهش قابلیت‌های شناختی.
ما جست‌وجوی این مرور را در 13 فوریه 2019 انجام دادیم. ما MEDLINE (OvidSP)؛ Embase (OvidSP)؛ BIOSIS Previews (ISI Web of Knowledge)؛ Web of Science Core Collection (ISI Web of Knowledge)؛ PsycINFO (OvidSP) و LILACS (BIREME) را جست‌وجو کردیم. ما هیچ محدودیت زبانی یا زمانی را برای جست‌وجوهای الکترونیکی اعمال نکردیم؛ و برای به‌حداکثر رساندن حساسیت، از فیلترهای روش‌شناسی استفاده نکردیم. جست‌وجوی انجام شده 5655 رکورد را لحاظ کرد که پس از حذف موارد تکراری، از بین آنها 2937 مورد باقی ماندند. ما 4 مقاله دیگر را هم از قسمت «مقالات مرتبط» PubMed شناسایی کردیم. ما هیچ رکورد دیگری از طریق جست‌وجو در فهرست استناد مرجع (reference list citation) یا منابع علمی خاکستری نیافتیم.
مطالعات مقطعی که دقت ACE-III یا mini-ACE را در بیماران مبتلا یا در معرض خطر بالای زوال شناختی ارزیابی کردند، برای گنجاندن در بررسی ما مناسب بودند. ما مطالعات مورد-شاهدی، تایید تاخیری (delayed verification) و مطالعات طولی (longitudinal studies) و نیز مطالعاتی را که به بررسی علل ثانویه دمانس پرداختند، کنار گذاشتیم. ما مطالعات را بر‌اساس زبان آنها محدود نکردیم؛ و مواردی را با حد آستانه‌های از پیش تعیین شده وارد کردیم (88 و 92 برای ACE-III و 21 یا 25 برای mini-ACE).
ما اطلاعات را در مورد ویژگی‌های هر مطالعه و شرکت‌کننده استخراج کرده و اطلاعات موجود را درباره شیوع، حساسیت، اختصاصیت و حجم نمونه دمانس و MCI برای تولید جداول 2×2 در Review Manager 5 به کار بردیم. ما کیفیت روش‌شناسی مطالعات را با استفاده از ابزار QUADAS-2؛ و کیفیت گزارش‌دهی مطالعه را با ابزار STARDdem ارزیابی کردیم.
به‌دلیل ناهمگونی قابل‌توجه در مطالعات وارد شده و ناکافی بودن تعداد مطالعات، ما متاآنالیزها را انجام ندادیم.
این مرور، 7 مطالعه (1711 شرکت‌کننده در‌مجموع) را با طراحی مقطعی، 4 مورد را در مورد بررسی دقت ACE-III و 3 مورد را در مورد mini-ACE شناسایی کرد. به طور کلی، اکثر مطالعات در معرض خطر سوگیری (bias) پایین یا نامشخص و کاربرد در زمینه ارزیابی کیفیت بودند. مطالعات در معرض خطر سوگیری بالا برای آزمون شاخص (n = 4) و مرجع استاندارد (n = 2) قرار داشتند. گزارش‌دهی مطالعه در سراسر مطالعات وارد شده متغیر بود. هیچ مطالعه‌ای زیرگروههای دمانس را بررسی نکرد. ACE-III، حساسیت متغیری بین حد آستانه‌ها و جمعیت‌های بیماران داشت (محدوده برای دمانس در 82 و 88: از 82% تا 97%؛ n = 2؛ محدوده برای MCI در 88: از 75% تا 77%؛ n = 2)؛ اما با تنوع بیشتری در اختصاصیت (محدوده برای دمانس: از 4% تا 77%؛ n = 2؛ محدوده برای MCI: از 89% تا 92%؛ n = 2). به طور مشابه، حساسیت mini-ACE متغیر بود (محدوده برای دمانس در 21 و 25: از 70% تا 99%؛ n = 3؛ محدوده برای MCI در 21 و 25: از 64% تا 95%؛ n = 3)؛ اما با تنوع بیشتری در اختصاصیت (محدوده برای دمانس: از 32% تا 100%؛ n = 3؛ محدوده برای MCI: از 46% تا 79%؛ n = 3). ما هیچ مطالعه‌ای را در جمعیت‌های مراقبت‌های اولیه شناسایی نکردیم: 4 مطالعه در درمانگاه‌های سرپایی انجام شدند، یک مطالعه در یک مرکز بستری بیمار و در 2 مطالعه شرایط انجام مطالعه نامشخص بودند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.