هشت مطالعه شامل 22,018 شرکت‌کننده واجد شرایط مرور بودند. پنج مطالعه (18,962 = n) به ارزیابی بی‌خطری و اثربخشی پروسیجرهای سقط جنین از طریق جراحی که توسط ارائه‌دهندگان سطح میانی در مقایسه با پزشکان انجام شد، پرداختند. سه مطالعه (3056 = n) بی‌خطری و اثربخشی پروسیجرهای سقط جنین دارویی را ارزیابی کردند. مطالعات سقط جنین از طریق جراحی (یک RCT و چهار مطالعه کوهورت) در ایالات متحده، هند، آفریقای جنوبی و ویتنام انجام شدند. مطالعات سقط جنین دارویی (دو RCT و یک مطالعه کوهورت (هم‌گروهی)) در هند، سوئد و نپال صورت گرفتند. این مطالعات شامل زنان با سن بارداری تا 14 هفته برای سقط جنین جراحی و نه هفته برای سقط جنین دارویی بودند.

خطر سوگیری انتخاب در سه RCT در سطح پائین، در چهار مطالعه مشاهده‌ای در سطح نامشخص و در یک مطالعه مشاهده‌ای در سطح بالا در نظر گرفته شد. سوگیری پنهان‌سازی در سه RCT در سطح پائین و در هر پنج مطالعه مشاهده‌ای در سطح بالا در نظر گرفته شد. اگرچه هیچ یک از هشت مطالعه، کورسازی شرکت‌کنندگان را نسبت به نوع ارائه‌دهنده انجام ندادند، سوگیری عملکرد را در سطح پائین در نظر گرفتیم زیرا این بخشی از مداخله است. سوگیری تشخیص در هر هشت مطالعه در سطح بالا در نظر گرفته شد، زیرا هیچ یک از هشت مطالعه، کورسازی ارزیابی پیامد را انجام ندادند. سوگیری ریزش نمونه (attrition bias) در هفت مطالعه در سطح پائین و در یک مطالعه در سطح بالا بود، بیش از 20% ریزش نمونه (attrition) وجود داشت. شش مطالعه را با خطر نامشخص سوگیری گزارش‌دهی انتخابی در نظر گرفتیم زیرا پروتکل‌های آنها منتشر نشده بودند. دو مطالعه باقی‌مانده پروتکل‌های خود را منتشر کرده بودند. تعداد کمی از منابع دیگر سوگیری یافت شد.

بر اساس آنالیز سه مطالعه کوهورت، خطر شکست سقط جنین از طریق جراحی، زمانی که توسط ارائه‌دهندگان سطح میانی ارائه شد، به‌طور قابل‌توجهی بیشتر از زمانی بود که پروسیجرها توسط پزشکان انجام ‌شدند (RR: 2.25؛ 95% CI؛ 1.38 تا 3.68)، با این حال کیفیت شواهد برای این پیامد در سطح بسیار پائین در نظر گرفته شد. برای پروسیجرهای سقط جنین جراحی، هیچ تفاوت قابل‌توجهی را در خطر عوارض بین ارائه‌دهندگان سطح میانی و پزشکان پیدا نکردیم (RR: 0.99؛ 95% CI؛ 0.17 تا 5.70 از RCTها؛ RR: 1.38؛ 95% CI؛ 0.70 تا 2.72 از مطالعات مشاهده‌ای). هنگامی که داده‌های مربوط به شکست و عوارض سقط جنین جراحی را با هم ترکیب کردیم، هیچ تفاوت معنی‌داری را بین ارائه‌دهندگان سطح میانی و پزشکان در آنالیز مطالعه مشاهده‌ای (RR: 1.36؛ 95% CI؛ 0.86 تا 2.14) و آنالیز RCT (RR: 3.07؛ 95% CI؛ 0.16 تا 59.08) پیدا نکردیم. کیفیت شواهد پیامد برای پیامد برگرفته از مطالعات RCT در سطح پائین و برای مطالعات مشاهده‌ای در سطح بسیار پائین در نظر گرفته شد. برای پروسیجرهای سقط جنین دارویی، خطر شکست بین ارائه‌دهندگان سطح میانی یا پزشکان تفاوتی نداشت (RR: 0.81؛ 95% CI؛ 0.48 تا 1.36 از RCTها؛ RR: 1.09؛ 95% CI؛ 0.63 تا 1.88 از مطالعات مشاهده‌ای). کیفیت شواهد این پیامد برای آنالیز RCT در سطح بالا در نظر گرفته شد، اگرچه کیفیت شواهد مطالعات مشاهده‌ای بسیار پائین بودند. در سه مطالعه سقط جنین دارویی، هیچ عارضه‌ای گزارش نشد.