در فیبروز سیستیک، بیماران به دورههای طولانی آنتیبیوتیک داخل وریدی نیاز دارند. چندین دستگاه وجود دارند که میتوانند برای تجویز آنتیبیوتیکهای داخل وریدی استفاده شوند، از جمله کانولهای محیطی (که آنها را لاینهای داخل وریدی کوتاه نامیدیم) و لاینهای داخل وریدی بلند از راه پوست. یک لاین داخل وریدی بلند از راه پوست عبارت است از یک لوله باریک انعطافپذیر که با یک سوزن از طریق پوست وارد ورید شده و بیشتر از یک لاین داخل وریدی کوتاه به سمت بالای ورید فرستاده میشود. دو کارآزمایی را برای مقایسه این دستگاهها و در مجموع شامل 67 شرکتکننده پیدا کردهایم. مطالعات دستگاههای مختلف را مقایسه کردند، بنابراین نتوانستیم اطلاعات حاصل از این دو مطالعه را گردآوری کنیم. با این حال، یک مطالعه نشان داد لاینهای داخل وریدی بلند نسبت به لاینهای داخل وریدی کوتاه دوام بیشتری دارند (در نتیجه تعداد پروسیجرهایی را که شرکتکننده باید برای یک دوره آنتیبیوتیک تحمل کند، کاهش میدهند). رضایت بیماران با لاینهای داخل وریدی بلند در مقایسه با لاینهای داخل وریدی کوتاه بیشتر بود. مطالعهای که دو نوع مختلف از لاین داخل وریدی بلند را با هم مقایسه کرد، نشان نداد که یک نوع به وضوح بهتر از دیگری بود. هیچ یک از مطالعات به اندازه کافی بزرگ نبودند که تفاوتها را در عوارض دستگاههای مختلف نشان دهند. هیچ یک از این مطالعات پیامدهای مهمی را مانند تعداد تلاشهای لازم برای قرار دادن دستگاه، گزارش نکردند. انجام تحقیقات بیشتری را برای مقایسه انواع مختلف لاین داخل وریدی بلند از راه پوست توصیه میکنیم.
شواهدی وجود دارد که از استفاده از لاینهای داخل وریدی بلند به جای کوتاه، از نظر طول عمر لاین و رضایت بیمار، حمایت میکند. هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد کدام نوع از لاین داخل وریدی بلند برتر از دیگران است، و در حال حاضر انتخاب لاین باید بر اساس اولویت اپراتور و بیمار تعیین شود. دستگاههای متعددی در دسترس هستند که در فیبروز سیستیک استفاده میشوند. انجام تحقیقات بیشتر به منظور شناسایی تفاوتهای مهم بالینی میان این دستگاهها مورد نیاز است.
لاینهای بلند (خطوط داخل وریدی بلند) و کوتاه داخل وریدی پرکوتانئوس (که کانول (cannulae) نیز نامیده میشوند) هر دو برای تجویز آنتیبیوتیکهای داخل وریدی در فیبروز سیستیک، برای درمان تشدیدهای حملات تنفسی این بیماری، استفاده میشوند. مزیت یک لاین بلند داخل وریدی، مدت زمان بیشتر عملکرد آن است، که باید در برابر جایگذاری چالشبرانگیزتر آن، و امکان ایجاد ناراحتی بیشتر هنگام قرار دادن آن، متعادل شود.
مقایسه لاینهای بلند داخل وریدی در مقابل کوتاه آنها در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک و دریافت کننده آنتیبیوتیکهای داخل وریدی از نظر طول عمر لاین، سهولت در قرار دادن آن، نرخ عوارض لاین و رضایت بیمار. این امر به بیماران و پزشکان کمک میکند تا بین دستگاهها انتخاب کنند.
در پایگاه ثبت کارآزماییهایی گروه فیبروز سیستیک و اختلالات ژنتیکی در کاکرین به جستوجو پرداختیم که دربرگیرنده منابع شناسایی شده از جستوجوهای جامع در بانک اطلاعاتی الکترونیکی، و جستوجوهای دستی در مجلات مرتبط و کتب خلاصه مقالات کنفرانسها بود.
تاریخ آخرین جستوجو: 26 آگوست 2010.
مطالعات تصادفیسازی شده که لاینهای داخل وریدی بلند را با لاینهای داخل وریدی کوتاه یا انواع مختلف لاینهای داخل وریدی بلند را مقایسه کردند.
دو مطالعه را شناسایی کردیم، یکی برای مقایسه خطوط داخل وریدی بلند با خطوط داخل وریدی کوتاه، و دیگری برای مقایسه دو نوع مختلف از خطوط داخل وریدی بلند.
شش مطالعه (67 شرکتکننده) در این مرور وارد شدند. بر اساس گزارشهای منتشر شده، هر دو مطالعه دارای پتانسیل سوگیری (bias) در چندین حوزه بودند. شواهدی وجود دارد که خطوط داخل وریدی بلند بر خطوط داخل وریدی کوتاه برتری دارند. یک مطالعه روی 20 شرکتکننده نشان داد که طول عمر یک لاین داخل وریدی بلند بیشتر از لاین داخل وریدی کوتاه است، و شرکتکنندگان لاین بلند را به لاین کوتاه ترجیح میدهند. مطالعه دیگری که روی 47 شرکتکننده انجام شد، با مقایسه دو لاین داخل وریدی بلند (Hydrocath و Vygon EC) هیچ تفاوتی را در طول عمر لاین، یا ترجیح شرکتکنندگان پیدا نکرد. هیچ یک از این مطالعات قادر به تشخیص تفاوتها در عوارض جدی دستگاهها نبودند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.