عفونت غشاها و مایع احاطه کننده مغز (مننژیت (meningitis)) و فضاهای پرشده با مایع در مغز (ونتریکولیت (ventriculitis)) ممکن است در اثر باکتری، به ویژه باکتری گرم منفی، ایجاد شود. ریشهکنی این نوع عفونت با استفاده از دوزهای ایمن آنتیبیوتیکها که وارد جریان خون میشوند، دشوار است. در تئوری، تجویز داخل بطنی آنتیبیوتیک (تجویز آنتیبیوتیکها در فضاهای پر شده با مایع در مرکز مغز)، نسبت به تزریق داخل وریدی به تنهایی، غلظتهای بیشتری را از آنتیبیوتیک در مایع مغزی تولید خواهد کرد و باکتریها را سریعتر از بین میبرد. با این حال، زدن ضربات آهسته به فضاهای پر از مایع ممکن است باعث آسیب شوند چون سوزن باید به بافت مغزی نفوذ کند. فقط یک کارآزمایی شناسایی شد. در این کارآزمایی با حضور نوزادان مبتلا به مننژیت و ونتریکولیت گرم منفی، استفاده از آنتیبیوتیکهای داخل بطنی به علاوه استفاده از آنتیبیوتیکهای داخل وریدی، در مقایسه با درمان استاندارد با آنتیبیوتیکهای داخل وریدی به تنهایی، منجر به افزایش 3 برابری خطر مرگومیر شد. براساس این نتیجه، باید از آنتیبیوتیکهای داخل بطنی اجتناب شود. کارآزماییهای بیشتر به منظور مقایسه این مداخلات در نوزادان تازه متولد شده توجیه نمیشود.
در یک کارآزمایی با حضور نوزادان مبتلا به مننژیت و ونتریکولیت گرم منفی، استفاده از آنتیبیوتیکهای داخل بطنی به علاوه آنتیبیوتیکهای داخل وریدی، در مقایسه با درمان استاندارد با آنتیبیوتیکهای داخل وریدی به تنهایی، منجر به افزایش 3 برابری RR برای مرگومیر شد. براساس این نتیجه، باید از آنتیبیوتیکهای داخل بطنی آزمایش شده در این کارآزمایی اجتناب کرد. کارآزماییهای بیشتر به منظور مقایسه این مداخلات در نوزادان تازه متولد شده توجیه نمیشود.
مننژیت نوزادان ممکن است در اثر باکتری، به ویژه باکتری گرم - منفی ایجاد شود، که ریشهکن کردن آن از مایع مغزی - نخاعی (CSF) با استفاده از دوزهای ایمن آنتیبیوتیکها، دشوار است. در تئوری، تجویز داخل بطنی آنتیبیوتیکها نسبت به تزریق داخل وریدی به تنهایی، غلظتهای بیشتری را از آنتیبیوتیک در CSF تولید خواهد کرد و باکتریها را سریعتر از بین میبرد. با این حال، ضربات آهسته وارد شده به بطن ممکن است باعث آسیب شوند.
ارزیابی اثربخشی و ایمنی آنتیبیوتیکهای داخل بطنی (با یا بدون استفاده از آنتیبیوتیکهای داخل وریدی)، در مقایسه با درمان با آنتیبیوتیکهای وریدی به تنهایی، در نوزادان مبتلا به مننژیت (یا بدون ونتریکولیت).
کتابخانه کاکرین، شماره 2، 2007؛ MEDLINE؛ Embase؛ CINAHL و Science Citation Index در جون 2007 جستوجو شدند. بانک اطلاعاتی کارآزماییهای پریناتال آکسفورد در جون 2004 جستوجو شد. تحقیقات اطفال (چکیدههای کنفرانسها) (1990 تا اپریل 2007)، همچنین فهرست منابع کارآزماییهای شناسایی شده و فایلهای شخصی جستوجو شدند. هیچگونه محدودیتهای زبانی اعمال نشدند.
این جستوجو در می 2011 بهروزرسانی شد.
معیار انتخاب برای ورود مطالعه عبارت بودند از: کارآزماییهای تصادفیسازی یا شبه-تصادفیسازی و کنترل شده که در آنها آنتیبیوتیکهای داخل بطنی با یا بدون آنتیبیوتیکهای داخل وریدی، با آنتیبیوتیکهای داخل وریدی به تنهایی در نوزادان (کمتر از 28 روز) مبتلا به مننژیت مقایسه شدند. یکی از پیامدهای زیر باید در مطالعات گزارش شده بودند: مورتالیتی در طول بستری اولیه در بیمارستان؛ مورتالیتی نئوناتال یا نوزادان، یا هر دو؛ پیامد تکامل سیستم عصبی؛ طول مدت بستری در بیمارستان؛ طول مدت مثبت بودن کشت CSF و عوارض جانبی.
همه نویسندگان مرور اطلاعات را برای پیامدهای گزارش شده خلاصه کردند و یک نویسنده مرور آنها را برای اختلافات بررسی کرده و دادهها را در RevMan 5.1 وارد کرد. خطر نسبی (RR)، تفاوت خطر (RD)، تعداد افراد مورد نیاز جهت درمان تا حصول پیامد مثبت اضافی (NNTB) یا تعداد افراد مورد نیاز جهت درمان تا حصول پیامد مضر اضافی (NNTH) و تفاوت میانگین (MD)، با استفاده از مدل اثر ثابت با 95% فاصله اطمینان (CI) گزارش شدند.
جستوجوی بهروزشده در جون 2011 هیچ کارآزمایی جدیدی را شناسایی نکرد. یک مطالعه در مرور وارد شد. این مطالعه اثرات جنتامایسین داخل بطنی را در جمعیت مختلطی از نوزادان (69%) و نوزادان بزرگتر (31%) که مبتلا به مننژیت و ونتریکولیت گرم منفی بودند، بررسی کرد. مورتالیتی بهطور قابل توجهی از نظر آماری در گروهی که جنتامایسین داخل بطنی را علاوه بر آنتیبیوتیکهای داخل وریدی دریافت کردند، در مقایسه با گروهی که آنتیبیوتیکهای داخل وریدی را به تنهایی دریافت کردند، بیشتر بود (RR: 3.43؛ 95% CI؛ 1.09 تا 10.74؛ RD: 0.30؛ 95% CI؛ 0.80 تا 0.53؛ NNTH: 3؛ 95% CI؛ 2 تا 13). طول مدت مثبت ماندن کشت CSF تغییر قابل توجهی نداشت (MD؛ 1.20- روز؛ 95% CI؛ 2.67- تا 0.27).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.